TARİHÇE

Doğankent ilçesi önceleri Harşit adıyla anılmaktaydı. 15. ve 16.yy Osmanlı belgelerinde Harşit adında bir köyün varlığı tespit edilmektedir. Harşit Vadisinde kışlamakta olan Çepni Türkleri, 1380 yılında bugünkü Doğankent ilçesinin bulunduğu yere inmişlerdir. Fatih Sultan Mehmet döneminde Osmanlılara katılmıştır. 1837’de Harşit nahiyesi Kürtün-i Bala kazasına bağlıydı. Değişik dönemlerde Tirebolu ve Torul kazası’na bağlı bir nahiye iken, 1964 yılında ismi HES nedeniyle Doğankent olarak değiştirilmiş, 25 Mayıs 1990 tarihli 3644 sayılı kanunla ilçe merkezi haline getirilmiştir. Güce, Tirebolu ve Çanakçı ilçeleri ve Gümüşhane ili sınırları ile çevrilidir. İlçenin yeryüzü şekilleri dik ve son derece engebelidir, köy yerleşimleri çok meyillidir. Yağış miktarı sahile göre daha yüksektir. Sahilden 30 km içerde bulunan ilçe merkezi dağlarla çevrilidir.

İlçenin toplam nüfusu 6.552, merkez nüfusu 3.298 kişidir. İlçeyi sahile bağlayan Tirebolu- Torul karayolu asfalt olup tüm köy yolları stabilizedir. Bölgede fındık en önemli tarım ürünüdür. Bunun yanı sıra çay, mısır, fasulye ve patates yetiştirilmektedir. İlçenin bazı köyleri orman köyü olduğundan, bu amaçla kooperatifler kurulmuştur. Ayrıca bölgede büyük ve küçükbaş hayvan yetiştiriciliği yanında tatlı su balıkçılığı da yapılmaktadır. 1967 yılında ilçe merkezinde hidroelektrik santralı kurulmuş, bu santral yöreye büyük canlılık getirmiştir. Turizmi geliştirmek için yayla şenlikleri düzenlenmektedir. İlçede yaylacılık çok yaygındır.

COĞRAFİ DURUM

Harşıt vadisi üzerinde bulunan ilçenin köy yerleşim yerleri genellikle meyillidir. Yağış miktarı Giresun İl geneline göre biraz daha fazladır. Sahilden 30 Km. içeride bulunan Doğankent ilçe merkezi dağlarla çevrilmiştir.

Nem oranı da oldukça yüksek olan ilçede 1500 metre rakıma kadar hemen hemen her türlü bitki örtüsüne rastlanabilmektedir. Köylerin hepsinde birer dere bulunmakta, bu dereler Harşıt Çayına uzanmaktadır.